அடைவதின் காயத்தை சுமந்து தவிக்கின்றது
தேவனால் கைவிடப்பட்ட
ஆடொன்று
முட்கள் நிறைந்தொரு பள்ளத்தாக்கில்
கம்மிய தன் தொண்டைய
செருமிசெருமி கத்தும் அதன் சன்னக் குரலில்
தாகம் இழையோடுகிறது
ஆட்டைத் தேடிவந்த தேவகுமாரனின்
கண்களில் விழுந்த தூசியை எடுக்க
கானாற்றில் கண்கழுவ போனவனை
கால்களை கடித்து உள்ளிழுத்துக்கொள்கிறது
நீண்ட வாயும் கூரிய பற்களையும் உடைய
முதலை
விழுங்கப்படும் தேவகுமாரனின் கடைசி வார்த்தை
என் கடவுளே என் கடவுளே ஏன் என்னை கைவிட்டீர்
என்பதாம். ஆமென்
No comments:
Post a Comment